گناه کردن برای هر کسی هم دشوار است هم اسان.

دشوار  کعمولا برای کسی است که اولین بار می خواهد ان را انجام دهد و اسان برای کسی که می بیند میتوانداز این راه به راحتی به مقاصد خوب یا بد خود برسد.

ولی گناه از طرفی هم شیرین است چرا که وقتی غرق ان می شوی ناخوداگاه  همه چیز برایت حل نشده می ماند و تنها راه حل آنهم   برای حل مشکلاتت انجام گناه است و وقتی آن را بارها تکرار می کنیم شیرینی ان بیشتر احساس میشود ولی شیرینی ان دوام ندارد فقط لحظه ای است.

ای کاش ما ادمها وقت گناه کردن یادمان  می بود که که عاقبتمان خاک است و خاک..

بعضی از افراد جامعه ما حوصله ندارند واقعیتهای خود  را درک کنند چرا که انقدر غرق مادیات شده اند که ار واقعیت های نفسانی و روحی خود فاصله گرفته اند.

غرق شدن انسان را به مادیاتی می کشاند که انتهاش اتش ناز و نش جهنم است