قصه ی ما ادمهای انقدر شبیه بههم است که گاهگاهی ببا همیدیگر اشتباه می کنیم

قصه اشتراکی ما ادمها در دوران کودکی است که برای خود فرمانروای می کنیم در قلمرو خانه و تکتازی خود را به رخ همگان می کشیم

شاید برای همه ما جای تعجب باشد چرا ما بزرگترها کودکان حالا را ناز نازی بار می آوریم و انها  را در رفاه کامل ولی فکر نمی کنیم که  با این کار شاید با این کار ظلم بزرگتری را درحق انها روا داریم....